Bu paketi Adalet Bakanı bile doğru dürüst sahiplenmedi desem yeridir. Bundan önceki yargı paketlerine göre daha sessiz, sedasız gündeme geldi
Bir “yargı paketi” daha TBMM’nin gündemine geldi.
Haberlerde okudum, bu sekizinci paketmiş.
Hatırlarsınız, Cumhurbaşkanı Erdoğan da birkaç kez bu paketlerin açıklanması ile ilgili olarak düzenlenen tiyatrolarda başrol oynamıştı.
Tabii Erdoğan’a basit bir “paket” açıklamak yakışmadığı için onun büyük bir gösteriyle açıkladıklarının adına “adalet reformu” deniliyordu.
Bu paketi Adalet Bakanı bile doğru dürüst sahiplenmedi desem yeridir. Bundan önceki yargı paketlerine göre daha sessiz, sedasız gündeme geldi.
Sanki kundağına sarılıp cami avlusuna bırakılmış bir bebek gibi desem yeridir.
Geçmiş paketlerde zamanın ruhuna uygun olarak “açılımlar, demokratik düzenlemeler” filan da olurdu.
Bunların bazılarının aslında “yabancı yatırımcı gelsin” diye göz boyamak amacıyla paketlere konduğunu biliyoruz. Çünkü bunların hiçbiri hayata geçemedi.
Belli ki Erdoğan yönetimi bu kez para filan gelsin diye bir beklenti içinde değil, onun için bu paket beğenmedikleri tipleri daha kuvvetle dövebilmelerine olanak sağlamak üzere TBMM’ye geliyor.
Ancak “zamanın ruhu”, bu pakette yine yerini bulmuş: TMSF’nin bu şirketlere tayin ettiği kayyımlar ve onların şirketlere tayin ettiği yöneticiler bu paket sayesinde “her türlü hukuki, idari, mali, cezai sorumluluktan muaf” tutulacak.
“Zamanın ruhunu” tam olarak yansıtan bir düzenleme bu. İstediğin gibi yolsuzluk yap, çal, çırp merak etme, peşinden kimse kovalamayacak!
Şimdi böyle yazdım diye itiraz edenler de elbette çıkacaktır: Ne alakası var, kayyımların ve tayin ettikleri yöneticilerin hepsi hırsız mı?
Kuşkusuz hepsi hırsız değil. Ancak böyle bir koruma kalkanı varsa, hırsızlar ile hırsız olmayanlar arasında bir fark kalmıyor. Bu durumda “yemeyen domuz” ilkesi geçerli olur. Kim domuz olmak ister ki?
Kayyımlar ve yöneticilerin hepsi dürüst insanlar olacaklarsa o zaman da sormak gerek: Yargı paketine böyle bir düzenleme hırsızları korumayacaksa hangi amaçla kondu?
Pakette bir de vatandaşların SGK verilerinin Sağlık Bakanlığı ve özel hastaneler de dahil her türlü sağlık kuruluşuna açılması ile ilgili bir düzenleme daha var.
Niye var, bunu bilmiyoruz. Anayasa’nın kişisel haklarımızı koruyan bazı hükümleri de böylece askıya alınmak isteniyor belli ki.
Yargı paketinin üzerinde konuşulması gereken bir diğer unsuru, “örgüt üyesi olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek” fiili ile ilgili olarak getirdiği düzenleme.
Anayasa Mahkemesi, bununla ilgili kanunu “keyfilik” gerekçesiyle iptal etmişti.
Şimdi bu daha da ağırlaştırılmış olarak geri geliyor. Aynı suçtan iki kere cezalandırılmak gibi bir tuhaf tablo ortaya çıkıyor.
Paketteki bu madde terör örgütleriyle mücadele etme amacını taşımıyor.
Amaç, bu maddeyi kullanarak fikir özgürlüğünü kolayca baskı altına alabilmek.
Belli ki mevcut kısıtlamalar Erdoğan hükümetine yetmiyor daha da ağır bir baskı ortamı yaratmak peşindeler.
AKP – MHP ortaklığı, demokrasiden hızla uzaklaşan ve yokuş aşağı bir diktatörlüğe doğru koşturan tablo çiziyor.
Tabii konu “örgüt üyesi olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemekten” açılınca, aklıma ister istemez geçmişti Fetullahçı çete ile iş tutan siyaset erbabı ve bürokratlar geliyor.
Kimse “Recep Tayyip Erdoğan FETÖ üyesidir” diyemez elbette ama Erdoğan’ın örgüt adına işlenen suçları bildiği halde sesini çıkarmadığı birçok durum var.
Sınav sorularını çaldıklarını biliyordu, sesini çıkarmadı. Ergenekon ve Balyoz kumpaslarının farkındaydı, elini ovuşturarak seyretti.
Gerçi kendisinin dokunulmazlığı var, bu suçlar ona yapışmaz ama böyle bir dokunulmazlığa haiz olmayan çok AKP’li var.
Merak ediyorum bu işin ucu ne zaman onlara da dokunur hale gelecek?